การที่ปลาร้าต้องใช้เกลือสินเธาว์นั้น มีเหตุผลหลายประการที่สืบทอดกันมาจากภูมิปัญญาของคนอีสานค่ะ
1. ธรรมชาติของเกลือสินเธาว์:
- แร่ธาตุที่ลงตัว: เกลือสินเธาว์มีแร่ธาตุที่หลากหลายและมีความสมดุล ซึ่งเหมาะสมกับกระบวนการหมักปลาร้า ทำให้ได้รสชาติที่กลมกล่อมและเป็นเอกลักษณ์
- ผลึกเกลือ: ผลึกเกลือสินเธาว์มีขนาดใหญ่และละลายช้ากว่าเกลือป่น ทำให้กระบวนการหมักเกิดขึ้นอย่างช้าๆ และได้เนื้อปลาร้าที่เหนียวแน่น
- ความบริสุทธิ์: เกลือสินเธาว์มีสิ่งเจือปนน้อยกว่า ทำให้ได้ปลาร้าที่มีรสชาติที่เป็นธรรมชาติมากขึ้น
2. กระบวนการหมักปลาร้า:
- ยับยั้งแบคทีเรีย: เกลือสินเธาว์ช่วยยับยั้งการเจริญเติบโตของแบคทีเรียที่ทำให้เกิดการเน่าเสีย ทำให้ปลาร้าสามารถเก็บรักษาได้นานขึ้น
- ดึงความชื้น: เกลือสินเธาว์จะดึงความชื้นออกจากเนื้อปลา ทำให้เนื้อปลาแห้งและแข็งตัว ซึ่งเป็นสภาวะที่เหมาะสมสำหรับการเจริญเติบโตของจุลินทรีย์ที่เป็นประโยชน์ในการหมักปลาร้า
- สร้างรสชาติ: เกลือสินเธาว์ช่วยให้เกิดปฏิกิริยาเคมีที่ซับซ้อน ทำให้เกิดรสชาติและกลิ่นหอมเฉพาะตัวของปลาร้า
3. วัฒนธรรมและประเพณี:
- ภูมิปัญญาชาวบ้าน: การใช้เกลือสินเธาว์ในการทำปลาร้าเป็นภูมิปัญญาที่สืบทอดกันมาจากรุ่นสู่รุ่นของชาวอีสาน
- วัตถุดิบในท้องถิ่น: เกลือสินเธาว์เป็นผลิตภัณฑ์ในท้องถิ่นที่หาได้ง่าย ทำให้การผลิตปลาร้าเป็นไปอย่างสะดวก
สรุปแล้ว การใช้เกลือสินเธาว์ในการทำปลาร้า ไม่ใช่เพียงแค่การเลือกใช้วัตถุดิบ แต่ยังเป็นการสืบทอดภูมิปัญญาและวัฒนธรรมของคนอีสานอีกด้วย ทำให้ปลาร้าที่ได้มีรสชาติและคุณภาพที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น