ชาววานรนิวาสร่วมกันต่อต้านการทำเหมืองแร่โปแตชในเขตอำเภอวานรนิวาส ปัจจุบันกระทรวงอุตสาหกรรมได้อนุญาตอาชญาบัตรพิเศษ(สำรวจแร่)แล้วจำนวน 5 ราย 1ในนั้นคือที่ อ วานรนิวาส ในเขตพื้นที่ตำบล วานรนิวาส,นาคำ,ธาตุ,คอนสวรรค์,ขัวก่าย,ศรีวิชัย,
แร่โปแตสเซียมไทย...ต้องใช้ทำปุ๋ยไทย
โดย สิริอัญญา
วันเสาร์ที่ 29 พฤศจิกายน 2557
ขณะนี้บริษัทต่างชาติอิทธิพลรายหนึ่งกำลังขอสัมปทานทำเหมืองแร่ โปแตสเซียมในภาคอีสานของประเทศไทย ในขณะเดียวกัน ประเทศมหาอำนาจบางประเทศก็เร่งเจรจาที่จะให้รัฐบาลไทยอนุญาตให้สัมปทานเหมืองแร่โปแตสเซียมแก่บริษัทดังกล่าว
ที่น่าวิตกก็คือผู้มีอำนาจบางคนกำลังจะไปเจรจากับต่างประเทศ ซึ่งมีทีท่าว่าจะเออออห่อหมกยกเหมืองแร่โปแตสเซียมของประเทศไทยให้สัมปทานไปในครั้งนี้
เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่ เป็นเรื่องร้ายแรง เป็นอันตรายที่ถึงขนาดทำให้พี่น้องประชาชนในภาคอีสานฉิบหายวายวอดไปตลอดกาล และจะทำให้ประเทศไทยของเราย่อยยับป่นปี้ จึงเป็นเรื่องที่ต้องพูด ต้องทำความเข้าใจ และต้องช่วยกันหยุดยั้งให้สำเร็จ ถึงขนาดที่ต้องปักใจให้แน่วแน่ว่าต้องพยายามทุ่มเทขัดขวางทุกอย่าง อย่าให้ใครมาปล้นเอาเหมืองแร่โปแตสเซียมแล้วทำร้ายประเทศไทยจนป่นปี้เป็นอันขาด
แร่โปแตสเซียมใช้ทำอะไร? และสำคัญอย่างไร? ถึงกับต้องทำกันถึงขนาดนี้ ก็ต้องบอกว่าประเทศเกษตรกรรมทั้งหลายต้องอาศัยปุ๋ยเป็นสำคัญ ดังนั้นชาติมหาอำนาจที่ประชากรส่วนใหญ่ทำเกษตรกรรมจึงต้องการได้แร่โปแตสเซียมจากประเทศไทย ซึ่งเป็นแร่ชั้นดี และทำปุ๋ยชั้นดี มีคุณภาพ ขนไปทำปุ๋ยในประเทศของเขา
ประเทศไทยก็เป็นประเทศเกษตรกรรม แต่ตลอดเวลาที่ผ่านมานักการเมืองหน้าโง่ทั้งหลายไม่เคยคิดอ่านที่จะสร้างโรงงานผลิตปุ๋ยขึ้นในประเทศ ไม่ว่าจะเป็นโรงงานปุ๋ยเคมีหรือโรงงานปุ๋ยเคมีก็ตาม ถ้าหากจะให้สัมปทานใครมาขุดเอาแร่โปแตสเซียมนี้ไปใช้ ก็ต้องขุดให้กับคนไทย ให้เกษตรกรไทยได้ประโยชน์ และเอาไปทำปุ๋ยให้กับประเทศไทย
แต่ทำไม่ได้ เพราะนักการเมืองไม่คิดจะทำ ดังนั้นชาติมหาอำนาจจึงต้องการได้แหล่งแร่โปแตสเซียมเพื่อขนเอาไปประเทศของเขา และได้ใช้ความพยายามกดดันรัฐบาลไทยมาตั้งแต่ยุคพลเอก ชาติชาย ชุณหะวัณ, ยุคพลเอก ชวลิต ยงใจยุทธ, ยุคพรรคไทยรักไทย กระทั่งล่าสุดถึงยุคนางยิ่งลักษณ์ ชินวัตร แต่ไม่มีรัฐบาลไหนกล้าให้สัมปทาน
รัฐบาลทั้งชั่ว ทั้งดี ทั้งหลายที่ผ่านมาไม่มีใครกล้าให้สัมปทานขุดแร่โปแตสเซียมดังกล่าว เพราะถ้าให้สัมปทานไปแล้ว บ้านเมืองของเราจะฉิบหาย ไร่นาสาโทในภาคอีสานจะพินาศป่นปี้ ไม่สามารถทำนา ทำไร่ได้อีกต่อไป
เหตุทั้งนี้เนื่องจากพื้นที่ที่มีแร่โปแตสเซียมนั้น ลึกลงไปจากผิวดินตั้งแต่ 0.50-20 เมตร จะมีเกลือสินเธาว์เข้มข้น และเข้มข้นถึงขนาดเป็นดีเกลือ ลึกลงไป 10-20 เมตร จากนั้นไปจึงเป็นแร่โปแตสเซียม
หมายความว่าถ้าจะสัมปทานขุดเหมืองแร่โปแตสเซียมสัก 1,000 ไร่ ก็ต้องขุดเอาหน้าดินออกมาก่อน จากนั้นก็ต้องขุดเอาเกลือสินเธาว์ขึ้นตามมา เมื่อเปิดหน้าดินทั้งส่วนที่เป็นดินและเกลือสินเธาว์เอาไปกองไว้ข้างนอกแล้ว จึงจะขุดเอาแร่โปแตสเซียมออกไปได้
ก็นึกดูกันเอาเองว่า จะมีเกลือสินเธาว์พื้นที่ 1,000 ไร่ ลึก 10-20 เมตร เป็นปริมาตรเป็นภูเขาเลากาสักขนาดไหน แล้วถ้าสัมปทานกันเป็นหมื่นไร่ก็จะยิ่งมหาศาลขนาดไหน ปริมาณของเกลือที่มีความเค็มจัด เมื่อมาอยู่บนพื้นดิน ครั้นฤดูฝนน้ำหลากมาก็จะละลายแผ่กระจายไปทั่ว
แผ่นดินอีสานมีระดับสูงทางด้านเหนือ และค่อย ๆ ลาดลงมาเป็นลำดับ จนกระทั่งถึงลำน้ำชี ลำน้ำมูล ดังนั้นน้ำเกลือก็จะไหลบ่าทั่วไปทั้งภาคอีสาน แล้วมาลงแม่น้ำชี แม่น้ำมูล ไปลงแม่น้ำโขง น้ำเกลือเค็มไปถึงไหน ความเค็มก็จะแผ่กระจายไปถึงนั่น ดินก็จะเค็มจัด ไม่สามารถทำไร่ทำนาได้อีกต่อไป ข้าวหอมมะลิอันขึ้นชื่อลือชาก็จะปลูกไม่ได้ พืชผลเกษตรทั้งหมดก็จะวินาศสิ้น
น้ำเกลือไหลลงแม่น้ำลำธารแห่งหนไหน สัตว์น้ำทั้งหลายก็จะตายเกลี้ยงไม่เหลือ ในเบื้องปลาย สัตว์น้ำทั้งหลายในลำน้ำชี ลำน้ำมูล ลำน้ำโขง ก็จะพากันพินาศวายวอดสิ้น
เพราะเหตุนี้ รัฐบาลดี รัฐบาลชั่วในอดีต ถึงจะดีจะชั่วอย่างไร ใจก็ไม่เหี้ยมโหดกับพี่น้องร่วมชาติได้ลงคอ จึงไม่มีรัฐบาลไหนยอมให้สัมปทาน นั่นคือเหี้ยมโหดไม่พออย่างหนึ่ง และน้ำใจลึกก็คงกลัวพี่น้องชาวอีสานและคนไทยทั้งประเทศจะรุมกระทืบจนจมธรณี หรือต้องหนีไปตายที่อื่นก็ได้
แต่มาถึงปัจจุบันนี้ คนมีอำนาจบางคนก็อ้างว่าการให้สัมปทานขุดเหมืองแร่โปแตสเซียมดังกล่าวเป็นเรื่องดี เพราะได้ประโยชน์จากค่าสัมปทานอย่างหนึ่ง และสินแร่เกลือที่ขุดขึ้นมาได้ก็จะใช้ประโยชน์ทำเป็นโซดาไฟได้
มารดามันเถิด! ค่าสัมปทานเอาพลังงานไปจากแผ่นดินไทยที่ว่าน้อยกว่าน้อยแล้วนั้น ค่าสัมปทานขุดแร่โปแตสเซียมยิ่งน้อยกว่าหลายเท่านัก ไม่พอค่าแรงขั้นต่ำข้าราชการดอกเว้ย!
ที่ว่าจะได้ประโยชน์จากสินแร่เกลือเอามาทำโซดาไฟนั้น ก็จริงอยู่สัก 0.1% ของเรื่องทั้งหมด เพราะเทียบกันไม่ได้กับปริมาณเกลือที่ขุดขึ้นมาได้ เนื่องจากปริมาณการใช้โซดาไฟมีส่วนประกอบของเกลือไม่มากนัก และปริมาณการใช้โซดาไฟก็ไม่มากมาย จึงไม่สามารถเอาเกลือเข้มข้นไปใช้ได้หมด จะยังคงเหลือเต็มแผ่นดินอีสานและจะทำให้เป็นแผ่นดินเค็มทั่วทั้งภาคอีสาน
คำพูดแบบนี้ส่อว่าจะยอมให้สัมปทานขุดแร่โปแตสเซียมแก่ต่างชาติ โดยมอบความพินาศฉิบหายให้กับประชาชนภาคอีสานและประชาชนไทยทั้งประเทศหรืออย่างไร?
จึงต้องบอกกล่าว คสช. และผู้คนสำคัญในรัฐบาลให้ทราบความเรื่องนี้ไว้ เมื่อทราบแล้วจะเหี้ยมโหดหินชาติกับคนไทยและชาติไทยก็ให้มันรู้กันไป!
แร่โปแตสเซียมไทย...ต้องใช้ทำปุ๋ยไทย
โดย สิริอัญญา
วันเสาร์ที่ 29 พฤศจิกายน 2557
ขณะนี้บริษัทต่างชาติอิทธิพลรายหนึ่งกำลังขอสัมปทานทำเหมืองแร่ โปแตสเซียมในภาคอีสานของประเทศไทย ในขณะเดียวกัน ประเทศมหาอำนาจบางประเทศก็เร่งเจรจาที่จะให้รัฐบาลไทยอนุญาตให้สัมปทานเหมืองแร่โปแตสเซียมแก่บริษัทดังกล่าว
ที่น่าวิตกก็คือผู้มีอำนาจบางคนกำลังจะไปเจรจากับต่างประเทศ ซึ่งมีทีท่าว่าจะเออออห่อหมกยกเหมืองแร่โปแตสเซียมของประเทศไทยให้สัมปทานไปในครั้งนี้
เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่ เป็นเรื่องร้ายแรง เป็นอันตรายที่ถึงขนาดทำให้พี่น้องประชาชนในภาคอีสานฉิบหายวายวอดไปตลอดกาล และจะทำให้ประเทศไทยของเราย่อยยับป่นปี้ จึงเป็นเรื่องที่ต้องพูด ต้องทำความเข้าใจ และต้องช่วยกันหยุดยั้งให้สำเร็จ ถึงขนาดที่ต้องปักใจให้แน่วแน่ว่าต้องพยายามทุ่มเทขัดขวางทุกอย่าง อย่าให้ใครมาปล้นเอาเหมืองแร่โปแตสเซียมแล้วทำร้ายประเทศไทยจนป่นปี้เป็นอันขาด
แร่โปแตสเซียมใช้ทำอะไร? และสำคัญอย่างไร? ถึงกับต้องทำกันถึงขนาดนี้ ก็ต้องบอกว่าประเทศเกษตรกรรมทั้งหลายต้องอาศัยปุ๋ยเป็นสำคัญ ดังนั้นชาติมหาอำนาจที่ประชากรส่วนใหญ่ทำเกษตรกรรมจึงต้องการได้แร่โปแตสเซียมจากประเทศไทย ซึ่งเป็นแร่ชั้นดี และทำปุ๋ยชั้นดี มีคุณภาพ ขนไปทำปุ๋ยในประเทศของเขา
ประเทศไทยก็เป็นประเทศเกษตรกรรม แต่ตลอดเวลาที่ผ่านมานักการเมืองหน้าโง่ทั้งหลายไม่เคยคิดอ่านที่จะสร้างโรงงานผลิตปุ๋ยขึ้นในประเทศ ไม่ว่าจะเป็นโรงงานปุ๋ยเคมีหรือโรงงานปุ๋ยเคมีก็ตาม ถ้าหากจะให้สัมปทานใครมาขุดเอาแร่โปแตสเซียมนี้ไปใช้ ก็ต้องขุดให้กับคนไทย ให้เกษตรกรไทยได้ประโยชน์ และเอาไปทำปุ๋ยให้กับประเทศไทย
แต่ทำไม่ได้ เพราะนักการเมืองไม่คิดจะทำ ดังนั้นชาติมหาอำนาจจึงต้องการได้แหล่งแร่โปแตสเซียมเพื่อขนเอาไปประเทศของเขา และได้ใช้ความพยายามกดดันรัฐบาลไทยมาตั้งแต่ยุคพลเอก ชาติชาย ชุณหะวัณ, ยุคพลเอก ชวลิต ยงใจยุทธ, ยุคพรรคไทยรักไทย กระทั่งล่าสุดถึงยุคนางยิ่งลักษณ์ ชินวัตร แต่ไม่มีรัฐบาลไหนกล้าให้สัมปทาน
รัฐบาลทั้งชั่ว ทั้งดี ทั้งหลายที่ผ่านมาไม่มีใครกล้าให้สัมปทานขุดแร่โปแตสเซียมดังกล่าว เพราะถ้าให้สัมปทานไปแล้ว บ้านเมืองของเราจะฉิบหาย ไร่นาสาโทในภาคอีสานจะพินาศป่นปี้ ไม่สามารถทำนา ทำไร่ได้อีกต่อไป
เหตุทั้งนี้เนื่องจากพื้นที่ที่มีแร่โปแตสเซียมนั้น ลึกลงไปจากผิวดินตั้งแต่ 0.50-20 เมตร จะมีเกลือสินเธาว์เข้มข้น และเข้มข้นถึงขนาดเป็นดีเกลือ ลึกลงไป 10-20 เมตร จากนั้นไปจึงเป็นแร่โปแตสเซียม
หมายความว่าถ้าจะสัมปทานขุดเหมืองแร่โปแตสเซียมสัก 1,000 ไร่ ก็ต้องขุดเอาหน้าดินออกมาก่อน จากนั้นก็ต้องขุดเอาเกลือสินเธาว์ขึ้นตามมา เมื่อเปิดหน้าดินทั้งส่วนที่เป็นดินและเกลือสินเธาว์เอาไปกองไว้ข้างนอกแล้ว จึงจะขุดเอาแร่โปแตสเซียมออกไปได้
ก็นึกดูกันเอาเองว่า จะมีเกลือสินเธาว์พื้นที่ 1,000 ไร่ ลึก 10-20 เมตร เป็นปริมาตรเป็นภูเขาเลากาสักขนาดไหน แล้วถ้าสัมปทานกันเป็นหมื่นไร่ก็จะยิ่งมหาศาลขนาดไหน ปริมาณของเกลือที่มีความเค็มจัด เมื่อมาอยู่บนพื้นดิน ครั้นฤดูฝนน้ำหลากมาก็จะละลายแผ่กระจายไปทั่ว
แผ่นดินอีสานมีระดับสูงทางด้านเหนือ และค่อย ๆ ลาดลงมาเป็นลำดับ จนกระทั่งถึงลำน้ำชี ลำน้ำมูล ดังนั้นน้ำเกลือก็จะไหลบ่าทั่วไปทั้งภาคอีสาน แล้วมาลงแม่น้ำชี แม่น้ำมูล ไปลงแม่น้ำโขง น้ำเกลือเค็มไปถึงไหน ความเค็มก็จะแผ่กระจายไปถึงนั่น ดินก็จะเค็มจัด ไม่สามารถทำไร่ทำนาได้อีกต่อไป ข้าวหอมมะลิอันขึ้นชื่อลือชาก็จะปลูกไม่ได้ พืชผลเกษตรทั้งหมดก็จะวินาศสิ้น
น้ำเกลือไหลลงแม่น้ำลำธารแห่งหนไหน สัตว์น้ำทั้งหลายก็จะตายเกลี้ยงไม่เหลือ ในเบื้องปลาย สัตว์น้ำทั้งหลายในลำน้ำชี ลำน้ำมูล ลำน้ำโขง ก็จะพากันพินาศวายวอดสิ้น
เพราะเหตุนี้ รัฐบาลดี รัฐบาลชั่วในอดีต ถึงจะดีจะชั่วอย่างไร ใจก็ไม่เหี้ยมโหดกับพี่น้องร่วมชาติได้ลงคอ จึงไม่มีรัฐบาลไหนยอมให้สัมปทาน นั่นคือเหี้ยมโหดไม่พออย่างหนึ่ง และน้ำใจลึกก็คงกลัวพี่น้องชาวอีสานและคนไทยทั้งประเทศจะรุมกระทืบจนจมธรณี หรือต้องหนีไปตายที่อื่นก็ได้
แต่มาถึงปัจจุบันนี้ คนมีอำนาจบางคนก็อ้างว่าการให้สัมปทานขุดเหมืองแร่โปแตสเซียมดังกล่าวเป็นเรื่องดี เพราะได้ประโยชน์จากค่าสัมปทานอย่างหนึ่ง และสินแร่เกลือที่ขุดขึ้นมาได้ก็จะใช้ประโยชน์ทำเป็นโซดาไฟได้
มารดามันเถิด! ค่าสัมปทานเอาพลังงานไปจากแผ่นดินไทยที่ว่าน้อยกว่าน้อยแล้วนั้น ค่าสัมปทานขุดแร่โปแตสเซียมยิ่งน้อยกว่าหลายเท่านัก ไม่พอค่าแรงขั้นต่ำข้าราชการดอกเว้ย!
ที่ว่าจะได้ประโยชน์จากสินแร่เกลือเอามาทำโซดาไฟนั้น ก็จริงอยู่สัก 0.1% ของเรื่องทั้งหมด เพราะเทียบกันไม่ได้กับปริมาณเกลือที่ขุดขึ้นมาได้ เนื่องจากปริมาณการใช้โซดาไฟมีส่วนประกอบของเกลือไม่มากนัก และปริมาณการใช้โซดาไฟก็ไม่มากมาย จึงไม่สามารถเอาเกลือเข้มข้นไปใช้ได้หมด จะยังคงเหลือเต็มแผ่นดินอีสานและจะทำให้เป็นแผ่นดินเค็มทั่วทั้งภาคอีสาน
คำพูดแบบนี้ส่อว่าจะยอมให้สัมปทานขุดแร่โปแตสเซียมแก่ต่างชาติ โดยมอบความพินาศฉิบหายให้กับประชาชนภาคอีสานและประชาชนไทยทั้งประเทศหรืออย่างไร?
จึงต้องบอกกล่าว คสช. และผู้คนสำคัญในรัฐบาลให้ทราบความเรื่องนี้ไว้ เมื่อทราบแล้วจะเหี้ยมโหดหินชาติกับคนไทยและชาติไทยก็ให้มันรู้กันไป!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น